4). ΔΡΟΜΕΑΣ

Στο πλοίο της φυγής
Έρχεται ο χρόνος
Φορτωμένος φωνές
Βγαίνει πόνος
Απ΄ τη συνάντηση.
Στα κύματα ψάχνεις αρχή
Και στον γαλάζιο ουρανό
Την καλημέρα ενός γλάρου
Κι όλο προσεύχεσαι
Το καράβι σου να βρει
Λιμάνι χωρίς πειρατές
Στην οδό του ανθρώπου
Να περπατήσεις.
Να κοιμίζεις τα όνειρά σου
Σε άσπρα σεντόνια
Ανάμεσα στο χάος και το αιώνιο φως
Να αιωρούνται.
Θα κρέμεται η φωνή μου
Στο μπαλκόνι σου
Τα λόγια μου στεγνά
Θα τα φέρνει στη ράχη του ο βαρδάρης
Κι αν αγκαλιάσουν τον φόβο σου
Κραυγές οδύνης και ηδονής
Θα προδώσουν την ένωση.