5). ΤΟ ΦΟΡΕΜΑ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ

Άδεια σκηνή
Χάρτινοι έρωτες
Χειμώνας που μένει
Του ονείρου το φόρεμα
Από ένα ποίημα ας βγαίνει.
Με την πλάτη στον τοίχο
Τον καιρό κυνηγάω
Με τα χέρια στις τσέπες
Και φωνή δίχως ήχο
Μια βραδιά θα κλειστώ σ' έναν στίχο.
Πότε φτάνω σχεδόν να τελειώσω
Πότε λέω βουβά:Προσεχώς
Πότε παίρνω το φόρεμα πίσω

Και ζητάω δυο μάτια με φως.