7). ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ

Αλυσόδεσαν την αγάπη μου,

της φόρεσαν μαύρο χιτώνα,

και την έσυραν.

Εκλεψαν το χαμόγελο των ματιών,

και την ιερή της ευαισθησία βεβήλωσαν.

Ρίχτηκαν αρπακτικοί,

και τον θησαυρό της καρδιάς της,

λεηλάτησαν.

Γνωστοί οι εχθροί,

αιώνες τώρα,

σκυλεύουν αισθήματα,

με πολύ κόπο και δάκρυ αποκτηθέντα.

Την αγάπη μου βάρβαροι ποδοπάτησαν.

Μα στου χρόνου το γύρισμα,

στης δάφνης και του ρόδου

την ένδοξη επαναφορά,

οπλισμένη μαχαίρι σκληρό η αγάπη μου,

θα δώσει εκεί που πρέπει

το αιώνων χρωστούμενο χτύπημα.