Eκποίηση Ιδεών
Το μαύρο σου καπέλο λεκιάζει το μπλέ του ουρανού.
Σταμάτησαν τα ταχυδρομικά περιστέρια να πετάνε.
Η ψυχή σου μέσα στον γκρίζο σάκκο του μυαλού σου, προσπαθεί να μιμηθεί το απόλυτο για να αντέξει να ζεί.
Η μνήμη με φέρνει σε σιωπηλούς δρόμους. Τα πρωινά σου ευθ
ύνονται που γέμισε η αγάπη μου χλωροφόρμιο.
Το μαύρο σου καπέλο λεκιάζει το μπλέ του ουρανού.
Σταμάτησαν τα ταχυδρομικά περιστέρια να πετάνε.
Η ψυχή σου μέσα στον γκρίζο σάκκο του μυαλού σου, προσπαθεί να μιμηθεί το απόλυτο για να αντέξει να ζεί.
Η μνήμη με φέρνει σε σιωπηλούς δρόμους. Τα πρωινά σου ευθ
ύνονται που γέμισε η αγάπη μου χλωροφόρμιο.
Σταμάτησαν τα ταχυδρομικά περιστέρια να πετάνε.
Η ψυχή σου μέσα στον γκρίζο σάκκο του μυαλού σου, προσπαθεί να μιμηθεί το απόλυτο για να αντέξει να ζεί.
Η μνήμη με φέρνει σε σιωπηλούς δρόμους. Τα πρωινά σου ευθ
ύνονται που γέμισε η αγάπη μου χλωροφόρμιο.
