Aνέκφραστη κραυγή

Ημουν εδώ, ήμουν εκεί
σαν μια στάλα απο αδιόρατη πηγή.
Ησουν εδώ, ήσουν εκεί
μα ποτέ δεν άνοιξες την δικιά μου την ψυχή.

Περνούσες μέσα απο πλακόστρωτα καλντερίμια
μα είχες στην ματιά σου των ζώων την αγρίμια

Πίσω απο βλέφαρα, πίσω απο τσίνορα ήσουν εσύ
Μια αδιόρατη ανέκφραστη κραυγή.

_____________________________________________________________________

ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΚΟΥΝ

Δεν μου αρκούν τα γέλια και οι χαρές.Δεν μου αρκούν οι ψίθυροι και οι φωνές.

Θέλω μια ανάσα, ένα άγγιγμα, ένα μικρό σημάδι,
απο άλλους ανθρώπους, απο άλλους τόπους.

________________________________________________