Πίσω απο την πόρτα ζεί ο δκός μου ο κόσμοςΜέσα σε νεκρές συλλογές λέξεων.

Απο τις χαραμάδες μπαίνει ένας χλωμός
ήλιος που ξεφτειλίζει το κατώφλι μου.

Μια αχτίδα ήλιου διαπερνάει τα σκονισμένα τζάμια
Η μοίρα μου είναι βαρύτερη απο την θέλησή μου

Εγώ θα σε κρατώ ακέραια στην μνήμη μου.
Και θα σε ψάχνω στην στροφή του δρόμου.