Ζωγραφίσανε τον έρωταστο ξωκκλήσι των θεών κι΄ έφτιαξαν παρθένα τη γυναίκα.Πέρασαν καιροί μες τα παραμύθια κι΄ η ψυχή ανέτελλε κεχαριτωμένα.Είδε και απόειδε θησυαρούς εβένινους,στο βασίλειο της ποίησης γύμνωσε την πέτρα.Τώρα το Φθινόπωροσε διαφωνία ο ρυθμός της λήθης και στην εγκατάλειψη η ζεστή μορφή.
